معنی شالباف | لغت یاب

شالباف

لغت نامه دهخدا

شالباف. ( نف مرکب ) بافنده شال. آنکه شال بافد. جولاهه که شال بافد. ( یادداشت مؤلف ) :
نه از شال بافان این روزگارم
که کلغر ندانند باز از بریشم.نزاری قهستانی.تا بکی کبر و چند خواهی لاف
که منم شالباف سنگین باف.حکیم قاسم کرمانی ( خارستان ).ای بسا شالباف و تیغنورد
که فلک در بسیط خاک نورد.( خارستان ).