سن یابی
دانشنامه آزاد فارسی
در زمین شناسی، فرآیند تعیین سنِ کانی ها، سنگ ها، فسیل ها یا سازندهای زمین شناسی. سن یابی بر دو نوع است: سن یابیِ نسبی و مطلق. سن یابی نسبی شامل تعیین سنِ نسبی مواد، یعنی تعیین ترتیب زمان شناختی تشکیل سنگ ها، فسیل ها یا سازندها با مطالعات میدانی است. سن یابی مطلق فرآیند تعیین سن مطلق کانی، سنگ یا فسیل برحسب سال است. سن یابی مطلق با روش هایی صورت می گیرد که عبارت اند از سن یابی رادیومتریک، اندازه گیری فراوانی ایزوتوپ های خاص در کانی، سن یابی به روش خط وارۀ شکافت، و حتّی شمارش لایه های سالانۀ رسوبات.
