دخمه کردن

لغت نامه دهخدا

دخمه کردن. [ دَ م َ / م ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دخمه ساختن. سرداب برای مردگان ساختن. مقبره ساختن. گورخانه بنا کردن :
خروشان بشستش ز خاک نبرد
بر آیین شاهان یکی دخمه کرد.فردوسی.به آیین شاهان یکی دخمه کرد
چه از زرد وسرخ و چه از لاجورد.فردوسی.یکی دخمه کردش به آیین اوی
بر آنسان که بد فره دین اوی.فردوسی.بفرمود تا دخمه دیگر کنند
زمشک و زکافورش افسر کنند.فردوسی.یکی دخمه کردند شاهنشهی
یکی تخت زرین و تاج مهی.فردوسی.زلشکر کسی کو بمردی براه
ورا دخمه کردی بدان جایگاه.فردوسی.

فرهنگ فارسی

دخمه ساختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم