لغت نامه دهخدا
خلصه. [ خ َ ل َ ص َ ] ( اِخ ) نام بتی بوده. ( منتهی الارب ).
- ذوالخلصه ؛ خانه ای که آنرا کعبه یمانیه خثعم گفتندی و در آن خانه بتی بود خلصه نام. بعضی آنرا ذوالخلصه بدین سبب گفتند و بعض دیگر گویند بدان جهت ذوالخلصه است که آن خانه ، منبت گیاه خلصه بود. ( منتهی الارب ).
خلصه. [ خ َ ل ُ ص َ ] ( اِخ ) نام قریه ای است واقع در وادی مرالظهران. ( از معجم البلدان یاقوت ).
