خرناسه

لغت نامه دهخدا

خرناسه. [ خ ُ س َ / س ِ] ( اِ ) خُرنا. خُرخُر. غطیط. آوازی که از بعض مردم در خواب از حلق و بینی برآید، و توسعاً، خواب عمیق وسنگین. مثال آن در این بیت سیدحسن غزنوی است و شمس قیس آنرا فرناس با فاء اخت قاف خوانده و گوید فرناس از کلمات غریب لغةالفرس بی ذکر معنی آن :
مدان که فتنه بخسبد در این زمانه ولیک
زعدل تست که باری شده ست در خرناس.( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) آواز خرخر خوابیده .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم