حسن متکلم. [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ ک َل ْ ل ِ ] ( اِخ ) شاعر نیشابوری و شاگرد ملا ظفر هروی است. رساله یی در صنایع بدیعی بنام ملک غیاث الدین کرت ساخته. و «شاهد صادق » مرگ او را در 771 هَ. ق. نگاشته است. ( ذریعه ج 9 ص 246 ). وی مداح ابورضا، کمال الدولة بوده ، گوید: کمال دول بورضا کافرینش بود در خطب زین الفاظ خاطب. و این قصیده بغلط در دیوان منوچهری چاپ شده است. و اگر قصیده [ سلام علی دار أم الکواعب... ] از حسن باشد، او مدعی است که نژادش به ساسانیان کشد زیرا که گوید: منم از نژاد بزرگان ساسان که بودند شاهان چتر و مواکب.
