حرف شنوی

لغت نامه دهخدا

حرف شنوی. [ ح َ ش ِ ن َ ] ( حامص مرکب ) حالت آدم حرف شنو. رجوع به حرف شنو شود.

فرهنگ فارسی

حالت آدم حرف شنو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال مکعب فال مکعب فال آرزو فال آرزو فال تاروت فال تاروت