ثعلبان

لغت نامه دهخدا

ثعلبان. [ ث ُ ل َ ] ( ع اِ ) روباه نر. || ذوثعلبان ؛ بیماریی است.
ثعلبان. [ ث َ ل َ ] ( ع اِ ) تثنیه ثعلب. دو روباه. || روباه. و درکنز ثعلبان بضم اول و سوم روباه نر. ( غیاث اللغة ).