توجین

لغت نامه دهخدا

توجین. [ ت َ ] ( ع مص ) کوفتن و زدن دباغ پوست را جهت نرم گردانیدن. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || و عرب در مقام تحقیر گوید: ماادری ای من وجن الجلد هو؛ ای ای الناس هو ( اقرب الموارد )؛ یعنی نمیدانم که کدام کس است او. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کوفتن و زدن دباغ پوست را جهت نرم گردانیدن ٠

دانشنامه عمومی

توجین ( به صربی: Tuđin ) یک منطقهٔ مسکونی در صربستان است که در اوسچینا واقع شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم