لغت نامه دهخدا تته پته. [ ت ِ ت ِ پ ِ ت ِ ] ( اِ مرکب ، ازاتباع ) تت و پت. لکنت. با کردن و افتادن مستعمل : تته پته کردن. تته پته افتادن. رجوع به تت و پت شود.
