باج سبیل

لغت نامه دهخدا

باج سبیل. [ ج ِ س ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پول ، وجه ، جنس و امثال آن که از کسی با زور و قلدری گیرند. و آن با «گرفتن » و «دادن » استعمال شود.

فرهنگ معین

(جِ س ِ ) (اِمر. )با زور و قلدری و به ناحق پول و وجه یا جنس و امثال آن از کسی گرفتن و آن غالباً با «گرفتن » و «دادن » استعمال شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) با زور و قلدری و بناحق پول و وجه یا جنس و امثال آن از کسی گرفتن و آن غالبا با ( گرفتن ) و ( دادن ) استعمال شود : فلان نه باج سبیل می گیرد و نه باج سبیل میدهد .

ویکی واژه

با زور و قلدری و به ناحق پول و وجه یا جنس و امثال آن از کسی گرفتن و آن غالباً با «گرفتن» و «دادن» استعمال شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم