لغت نامه دهخدا ایق. [ اَ ] ( ع اِ ) استخوان باریک از ساق. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || ذراع ستور یا جای بستن رسن از آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ذراع ستورو آنجائی که بدان ریسمان می بندند. ( ناظم الاطباء ).
