اسول

لغت نامه دهخدا

اسول. [ اَ وَ ] ( ع ص ) آنکه در زیر ناف وی سستی و فروهشتگی باشد. ( منتهی الارب ). آنکه شکم فروهشته باشد. آنکه فرود ناف او آویخته باشد. ( مهذب الاسماء ). مؤنث : سَوْلاء. ج ، سول. || سحاب اسول ؛ ابر سست و فروهشته. ابر فروهشته بر زمین.

فرهنگ فارسی

آنکه در زیر ناف وی سستی و فرو هشتگی باشد . آنکه شکم فرو هشتگی باشد . یا آنکه فرود ناف او آویخته باشد .

دانشنامه عمومی

اسول (مراکش). اسول ( به فرانسوی: Assoul ) یک شهرک در مراکش است که در استان تنغیر واقع شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم