اذواء

لغت نامه دهخدا

اذواء. [ اِذْ ] ( ع مص ) پژمرده کردن. خوشانیدن. پژمرانیدن. پلاسانیدن ، چنانکه گرما تره یعنی بقل را.
اذواء. [ اَذْ ] ( ع اِ ) ج ِ ذو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم