لغت نامه دهخدا
اجراز. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جَرْز و جِرْز و جُرز. || ارض اجراز؛ بصیغه جمع بمعنی ارض جُرز است. زمین بی نبات. ( منتهی الارب ). || طوت الحیة اجرازها؛ پیچید و درنوردید مار جسم خود را. ( منتهی الارب ).
اجراز
اجراز. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جَرْز و جِرْز و جُرز. || ارض اجراز؛ بصیغه جمع بمعنی ارض جُرز است. زمین بی نبات. ( منتهی الارب ). || طوت الحیة اجرازها؛ پیچید و درنوردید مار جسم خود را. ( منتهی الارب ).
