معنی اجد | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

اجد. [ اِ ج ِ ] ( ع صوت ) کلمه ای است که شتران را به آن زجر کنند. ( منتهی الارب ).
اجد. [ اُ ج ُ ] ( ع ص ) ناقة اُجد؛ شتر ماده قوی استوارخلقت که مهره های پشت آن با هم پیوسته باشد و این خاص است بمادیان و اطلاقش بر نر نیاید. ( منتهی الارب ). اشتر بنیرو و تیز. ( مهذب الاسماء ).
اجد. [ اَ دِن ْ ] ( ع اِ ) اَجْدی. ج ِ جَدی. بزغالگان.