لغت نامه دهخدا
اجاء. [ اَ ج َءْ ] ( اِخ ) کوهی از دو کوه بنی طی و نام کوه دوم سلمی است و آن در مغرب فید بفاصله دو روز راه است و دارای قریه های بسیار است و مسافت آن از فید تا اقصای اجاء و نیز تا قربات از ناحیه شام ده روز راه است. ( معجم البلدان ) ( مراصد ). || نام دهی بمصر.
اجاء. [ اَج ْءْ ] ( ع مص ) گریختن.
