معنی ابن هرمه

ابن هرمه

لغت نامه دهخدا

ابن هرمه. [ اِ ن ُ هََ م َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) فرزند بازپسین. ابن عجزه. ته تغاری.
ابن هرمه. [ اِ ن ُ هََ م َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن علی بن هرمه. شاعر مخضرمی. دیوان او در پانصد ورقه است ، و اخبار او و منتخبات شعر او را ابوبکر صولی جرجانی گرد کرده است.
ابن هرمه. [ اِ ن ُ هََ رِ م َ ] ( اِخ ) نام یکی از روات است.