معنی معاذه | لغت یاب

معاذه

لغت نامه دهخدا

( معاذة ) معاذة. [ م َ ذَ ] ( ع مص ) پناه گرفتن به کسی. ( تاج المصادر بیهقی ). پناه بردن و گویند معاذةاﷲ ای اعوذ بالله و کذا معاذة وجه اﷲ. ( منتهی الارب ). پناه بردن. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
معاذة. [ م َ ذَ ] ( ع اِ ) افسون و تعویذ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). افسون. ج ، معاذات. ( از اقرب الموارد ). تعویذ. عوذ. رقیه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).