مستملک

لغت نامه دهخدا

مستملک. [م ُ ت َ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) آنچه مالک شده باشند. ملک.

فرهنگ معین

(مُ تَ لَ ) [ ع . ] (اِمف . ) جایی که کسی آن را ملک خود قرار داده باشد.

فرهنگ عمید

جایی که کسی آن را ملک خود قرار داده باشد.

ویکی واژه

جایی که کسی آن را ملک خود قرار داده باشد.