مخبت

لغت نامه دهخدا

مخبت. [ م ُ ب ِ ] ( ع ص ) فروتنی کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اخبات شود.
مخبة. [ م َ خ َب ْ ب َ ] ( ع اِ ) شکم وادی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ).