مترا

لغت نامه دهخدا

مترا. [ م َ ] ( اِ ) به لغت زند و پازند باران را گویند و به عربی مطر خوانند. ( برهان ) ( از آنندراج ). به لغت زند و پازند باران و مطر. ( ناظم الاطباء ).
مترا. [ م ِ ] ( اِخ ) مهر. فرشته فروغ.( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و رجوع به میترا شود.