لغت نامه دهخدا ( مأمومة ) مأمومة. [ م َءْ م َ ] ( ع ص )شجة مأمومة؛ شکستگی سر که به ام الرأس رسیده باشد.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به مأموم شود.
