لیوک

لغت نامه دهخدا

لیوک. [ لی وَ ] ( اِ ) پسر امرد ضخیم لک و پک را گویند. ( برهان ). پسر ساده. پسر امرد ضخیم که آن را لک و پک گویند. ( آنندراج ) :
مرزش اندرخورد کیر لیوکی.معاشری ( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ).