لطیفه گوی

لغت نامه دهخدا

لطیفه گوی. [ ل َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) لطیفه گو. آنکه لطیفه گوید. آنکه سخن مختصر گوید در کمال حسن و خوبی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت فال عشق فال عشق