قصیده سرا

لغت نامه دهخدا

قصیده سرا. [ ق َ دَ / دِ س َ ] ( نف مرکب ) که قصیده گوید. شاعر که قصیده به نظم آرد. رجوع به قصیده شود.

فرهنگ عمید

شاعری که قصیده می سراید، چکامه سرا.

فرهنگ فارسی

که قصیده گوید شاعر که قصیده بنظم آرد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال نخود فال نخود فال اعداد فال اعداد استخاره کن استخاره کن