لغت نامه دهخدا فلحس. [ف َ ح َ ] ( ع ص ، اِ ) مرد آزمند. || سگ. || خرس کلانسال. || آنکه جویای وقت خوردن مردم باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
