دانشنامه اسلامی
غوی (۲۲ بار)ف (۲۹۹۹ بار)
«غَوی» از مادّه «غیّ» به معنای کاری جاهلانه که از اعتقاد نادرستی سرچشمه می گیرد گرفته شده، و چون در اینجا آدم(علیه السلام)به خاطر گمانی که از گفته شیطان برای او پیدا شده بود، ناآگاهانه از شجره ممنوع خورد، از آن تعبیر به «غوی» شده است.
بعضی از مفسران، «غوی» را به معنای جهل و نادانی ناشی از غفلت، بعضی به معنای محرومیت، و بعضی به معنای فساد در زندگی گرفته اند.
غی و غوایة به معنی رفتن به راه هلاکت است. گرچه آن را ضلالت نومیدی، جهل ناشی از اعتقاد فاسد و فساد گفتهاند. زیرا ضلالت به معنی گمراهی است و غیّ با آن و رفتن در راه هلاکت هر دو میسازد به عبارت دیگر ضالّ ممکن است بیهدف باشد یا در راه هلاکت ولی غوایت آن است که فقط در راه هلاکت باشد طبرسی ذیل آیه . فرموده: «غَوی یَغْوی غَیّاً وَ غَوایَةً: سَلَکَ طَریقَ الْهَلاکِ» یعنی راه هلاکت در پیش گرفت: در نهایه آن را ضلالت و دخول در باطل گفته است به نظرم منظورش قسمت دوم ضلالت است که همان هلاکت و دخول در باطل باشد. ناگفته نماند در آیه . رشد با غی مقابل هم آمده در «رشد» روشن شد که معنی رشد نجات و کمال است و دقت در آیات قرآن مجید این مطلب را روشن میکند در آیه دیگر میخوانیم: . به اطمینان میتوان گفت که رشد به معنی نجات و غی به معنی هلاکت است یعنی: اگر راه نجات را ببینند آن را در پیش نگیرند و اگر راه هلاکت را بینند آن را در پیش گیرند. ایضاً از آیه . روشن میشود که رشد مقابل ضرر و شر است و آن قهراً خیر و نفع است که قسمتی از نجاتاند در این صورت معنی غیّ نیز که مقابل آن است روشن خواهد شد. . آدم به پروردگارش نافرمانی کرد و راه هلاکت رفت. . اجباری در دین نیست که راه نجات از راه هلاکت روشن شده است آیه شریفه در «کره» هم بررسی خواهد شد. . پروردگارا اینان آنها اند که به راه هلاکتشان بردیم. ما آنها را به راه هلاکت بردیم چنانکه خود بدان راه رفتیم. . گفت: قسم به عزّت تو حتماً آنها را به راه هلاکت خواهم برد. . مراد عذاب است راغب گوید تسمیه مسبب به اسم سبب است که غی سبب عذاب است. میشود گفت که عذاب آخرت نسخه دیگر گناه دنیا است یعنی به همان غی و هلاکتی که در دنیا داشتند آن را ملاقات میکنند و به آن میرسند. . غوی: آنکه در راه هلاکت است یعنی موسی به او گفت تو هلاکت پیشهای آشکار. گویا منظور موسی آن بود: تو با این کثرت فرعونیان و قلت بنی اسرائیل هر روز مفسدهای راه میاندازی و در راه هلاکت قدم برمی داری. . هلاکت پیشگان از شعراء و خیالبافان پیروی میکنند. غاوی: هلاکت پیشه.