عیذاب
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
بندری قدیمی در ساحل افریقایی دریای سرخ. در قرن ۳ق بندری بود که زائران مکه و تاجران یمنی از آن استفاده می کردند. این مکان از طریق جاده های کاروان رو، از اسوان و قوص به درۀ نیل متصل می شد. عیذاب که اساساً دهکده ای با خانه های گلین بود، از قرن ۵ق به سبب افزایش مبادلات کالا بین مصر و یمن، رونق گرفت و اهمیت یافت. ابن بطوطه در ۷۲۵ق از آن جا به عنوان شهری بزرگ یاد کرده است. مردم محل عمدتاً مسلمان بودند و خاندان حاکم شهر که به عربی الهَدَربی (یا حَدرُبی) خوانده می شد، بر سر سهم حاصل از عایدات بندر با مصریان در کشاکش بود. سلطان مملوک مصر (حک: ۸۲۵ـ۸۴۲ق) ظاهراً به تلافی غارت کاروانی که عازم مکه بود، این بندر را ویران کرد و سواکِن جای آن را گرفت. ویرانه های عیذاب هنوز بر پشته ای هموار و بی آب در دوازده مایلی شمال حَلَیب باقی است.
