لغت نامه دهخدا
علی بهادر. [ ع َ ی ِ ب َ دُ ] ( اِخ ) ( امیرشیخ... ) وی از امرای میرزا ابوالقاسم بابر بود. و در حدود سال 853 هَ. ق. از طرف میرزا بابر مأمور دفع غائله امیرهندو شد و در حدود «خبوشان » در جنگی که بین آنها رخ داد امیرهندو بدست امیر شیخ علی بهادر کشته شد. میرزا بابر پس از فتح چناران ، حکومت ساوه رابه امیرشیخ علی واگذاشت. اما چون او نسبت به رعایا ظلم و ستم بسیار روا میداشت عده ای از اهالی ساوه به جمعی از ترکمانان که در آن حدود بودند پناه بردند و کمک خواستند. ترکمانان نیز به ناگاه به شهر حمله بردند و شیخ علی بهادر را دستگیر کردند. و نزد امیر جهان شاه فرستادند. بدین ترتیب شهر ساوه که در حقیقت کلید مملکت عراق بود به رایگان به تصرف امیر جهان شاه ترکمان درآمد. ( از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 31، 46 و 47 ).
علی بهادر. [ ع َ ی ِ ب َ دُ ] ( اِخ ) ( شیخ... ) وی ازامرای دلیر امیرتیمور گورکانی بود. و با امیرتیمور در هنگام لشکرکشی به خراسان همراه بود و امیرتیمور او را مأمور حفظ قلعه قهقهه کرد. و در سال 789 هَ.ق. وی به اتفاق چند تن دیگر از امرا از جانب امیرتیمور مأمور دفع توقتمش خان پادشاه دشت قبچاق شد. و درسال 795 هَ. ق. در جنگی که بین او و برخی از راهزنان کوهستانهای کردستان روی داد، به ضرب کاردی به قتل رسید. ( از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 433، 440 و 454 ).
