عطر سوزی

لغت نامه دهخدا

عطرسوزی. [ ع ِ ] ( حامص مرکب ) سوزاندن عطر تا بوی آن برآید و پراکنده شود. پراکندن عطر :
و آن تنگ دهان تنگ روزی
چون عود و شکر به عطرسوزی.نظامی.

فرهنگ فارسی

سوزاندن عطر تا بوی آن بر آید و پراکنده شود پراکندن عطر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم