لغت نامه دهخدا عشق روحانی. [ ع ِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عشقی که هدف آن لذت روحی باشد. عشق معنوی. مقابل عشق جسمانی. ( فرهنگ فارسی معین ).
