لغت نامه دهخدا صیدیاب. [ ص َ ] ( اِ مرکب ) جائی که صید در آنجا یافت شود. مکانی که صید در آنجا است. صیدگاه : شاه در آن ناحیت صیدیاب دید دهی چون دل دشمن خراب.نظامی.
