صومعه نشین

لغت نامه دهخدا

صومعه نشین. [ ص َ /صُو م َ ع َ / ع ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) راهب. زاهد. عابد.

فرهنگ فارسی

راهب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم