شگنان

لغت نامه دهخدا

شگنان. [ ش ِ ] ( اِخ ) نام قریه ای به حوالی بلخ. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شکنان شود.

فرهنگ فارسی

نام قریه به حوالی بلخ .

دانشنامه آزاد فارسی

شَگنان
(یا: شَکبان؛ شَکنان؛ سَنکان) در شاهنامۀ فردوسی، اشراف زاده ای ایرانی که پس از کشته شدن یَزدگِرد سوم خود را شایستۀ جانشینی یزدگرد و پادشاهی ایران می دانست ؛ شگنان در شاهنامه نام ناحیه ای در توران زمین نیز هست. شمیران شَگَنی از مردم این ناحیه بوده است.