شکر نطق

لغت نامه دهخدا

شکرنطق. [ ش َ ک َ ن ُ ] ( ص مرکب ) شکرگفتار. شکرلهجه :
کو شکرنطقی که از شکّر زبانش هر زمان
نحل از آب چشم بر آب دهن بگریستی.خاقانی.و رجوع به مترادفات کلمه شود.

فرهنگ فارسی

شکر گفتار شکر لهجه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم