لغت نامه دهخدا شمس وار. [ ش َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) خورشیدوار. مانند آفتاب. سخت تابان و رخشان بسان آفتاب : پیش فکر او که رخشد شمس وارشمس گردون رابه حربایی فرست.خاقانی.
