شفقت بردن

لغت نامه دهخدا

شفقت بردن. [ ش َ ق َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) دلسوزی داشتن. رحمت آوردن. رقت آوردن :
شه چو شفقت برد فرازآیند
بر عملهای خویش بازآیند.نظامی.رحمتی کن که به سر میگردم
شفقتی بر که به جان میسوزم.سعدی.

فرهنگ فارسی

دلسوزی داشتن رحمت آوردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال حافظ فال حافظ فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال چوب فال چوب