شغاب

لغت نامه دهخدا

شغاب. [ ش ِ ] ( ع مص ) مشاغبة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مشاغبة شود.
شغاب. [ ش َغ ْ غا ] ( ع ص ) فتنه انگیز. ( ناظم الاطباء ). مرد فتنه انگیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). فَتّان. فتنه انگیز. ( یادداشت مؤلف ). شِغَّب. ( منتهی الارب ). و رجوع به این کلمه شود.