شعیا

لغت نامه دهخدا

شعیا. [ ش َع ْ ] ( اِخ ) نام پیغمبری از بنی اسرائیل که اشعیا نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). نام نبی علیه السلام که به آمدن عیسی و محمدعلیهماالسلام بشارت داده ، و به سین مهمله نیز آمده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). اشعیا و یشعیا و اشعیاء و سعیا نیز ضبط شده. نام پیغامبری از بنی اسرائیل که نسبش به سلیمان می رسد. ( یادداشت مؤلف ) :
صبر از مراد نفس و هوا باید
این بود قول عیسی شعیا را.ناصرخسرو.و رجوع به مجمل التواریخ و القصص ص 212 و 213 و 435 ونزهة القلوب ج 3 ص 17 و عقدالفرید ج 3 ص 89 شود.

فرهنگ فارسی

نام پیغمبری از بنی اسرائیل که اشعیا نیز گویند .

فرهنگ اسم ها

اسم: شعیا (پسر) (عربی، فارسی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: šaeiyā) (فارسی: شَعيا) (انگلیسی: shaeiya)
معنی: نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل که به او اشعیا هم می گفتند، ( اَعلام ) نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل که به او اشعیا هم می گفتند و نسبتش به سلیمان می رسد، اشعیا، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل که نسبش به سلیمان نبی می رسد