شبان زاده

لغت نامه دهخدا

شبان زاده. [ ش ُ /ش َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) پسر چوپان. چوپان زاده. از نسل چوپان و شبان. فرزند شبان :
شبان زاده ای را چنان در کنار
بگیری و از کس نیایدت عار.فردوسی.یکی تاج با او بد و مهر شاه
شبان زاده را آرزو کرد گاه
که ساسان شبان و شبان زاده بود
نه بابک شبانی بدو داده بود.فردوسی.

فرهنگ فارسی

پسر چوپان چوپان زاده
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال عشق فال عشق