لغت نامه دهخدا شب بیدار. [ ش َ ] ( ص مرکب ) کسی که شب بیدار باشد و شب زنده دار و بی خواب و کسی که هنگام شب نخوابد. ( ناظم الاطباء ). شب زنده دار. ( مجموعه مترادفات ص 221 ).
