شاخص کیفیت هوا
دانشنامه عمومی
در بسیاری از کشورها، برای تعیین شاخص آلودگی، میزان ازون تروپوسفری، ذرات معلق، گوگرد دی اکسید، کربن منوکسید و نیتروژن دی اکسید را می سنجند و شاخص کیفیت هوا را بر اساس آن محاسبه می کنند.
پاک: در این شرایط کیفیت هوا رضایت بخش و دارای خطر سلامتی ناچیز یا به کل فاقد ریسک سلامتی است.
سالم: کیفیت هوا در این شرایط قابل قبول است و برای تعداد بسیار کمی از افراد با ملاحظات بهداشتی خاص همراه است. در این شرایط افرادی که نسبت به ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن و ازون حساسیت ویژه ای دارند ممکن است علائم تنفسی از خود بروز دهند.
ناسالم برای گروه های حساس: افراد بیشتری از گروه های حساس ( مثل بیماران قلبی، سالمندان، کودکان و زنان باردار ) در این شرایط ممکن است اثرات بهداشتی خاصی را تجربه نمایند، ولی اکثریت مردم تحت تأثیر قرار نمی گیرند.
ناسالم: در این حالت هر فردی ممکن است اثرات سوء بهداشتی را تجربه کند و اعضای گروه های حساس نشانه های حادتری را بروز می دهند.
بسیار ناسالم: در این حالت هر فردی ممکن است تحت خطر اثرات جدی بهداشتی باشد.
خطرناک: این حالت اخطاری جدی برای سلامت همه افراد و بیانگر شرایط اضطراری است.
