شائم

لغت نامه دهخدا

شائم. [ ءِ ] ( ع ص ) رجل شائم ؛ مرد شوم بدفالی آرنده. بدبخت و بدفال. ( ناظم الاطباء ). || نعت از شَیم. رجوع به شَیم شود.

فرهنگ فارسی

مرد شوم بدفالی آرنده بدبخت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ارمنی فال ارمنی فال ای چینگ فال ای چینگ فال تاروت فال تاروت فال آرزو فال آرزو