سکز

لغت نامه دهخدا

سکز. [ س َ ک ِ ] ( اِ ) صمغی است که آن را به عربی مصطکی خوانند. ( برهان ) ( جهانگیری ). مصطکی و گویند سقز. ( الفاظ الادویه ). علک است که به مستکی مشهور است و مصطکی معرب آن است. ( آنندراج ).
سکز. [ س َک ْ ک َ ] ( اِخ ) نام یکی از طوایف ایل قشقایی جزء عمله ایلخانی. ( جغرافیایی سیاسی کیهان ص 80 ).

فرهنگ عمید

= سقز

فرهنگ فارسی

( اسم ) صمغ درخت سقز .
نام یکی از طوایف ایل قشقایی جزئ عمله ایلخانی .