سکاکه

لغت نامه دهخدا

سکاکه. [ س ُ ک َ ] ( ع ص ) خورد گوش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِ ) هوای میان زمین و آسمان. || هوایی که ملاقی ابر است. || ( ص ) مرد منفرد برای خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

دانشنامه عمومی

شهر سِکاکه ( به عربی: سکاکة ) در استان الجوف در کشور عربستان واقع شده است. جمعیت این شهر ۱۲۲٫۶۸۶ نفر است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم