لغت نامه دهخدا سپیدسر. [ س َ / س ِ س َ ] ( ص مرکب ) سفیدموی. اشیب. شیباء : که عجوز جهان سپیدسری است کز سر کلک او خضاب کند.خاقانی.و رجوع به سپید شود.
