لغت نامه دهخدا سپاهبذ. [س ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) سردار بزرگ لشکر که به این اسم موسوم بود. مخفف اسپهبد، اسپاهبد. سپهبد. رجوع به فهرست ایران در زمان ساسانیان و اسپاهبذ و سپهبد شود.
