سولون

لغت نامه دهخدا

سولون. [ س ُ ل ُ ] ( اِخ ) یکی از قانون گذاران آتن و از حکمای سبعه یونان متولد 640متوفی 558 ق. م. سولون نه تنها مردی دانا و آزموده و خوش ذوق بود، بلکه در جنگ نیز پشتکار و همت نشان داد. طبع شعر هم داشت و بهمین جهت یونانیان او را مهبطالهام خداوندان میدانستند. اصلاحات وی بسیار بود، مانند: اداره حکومت شهر، اصلاح امور قضائی ، ایجاد محکمه ای که اعضای آن بقید قرعه از میان همه مردمی که ازحقوق اجتماعی بهره میبردند انتخاب میشدند ( بدین ترتیب سازمانی آزاد بوجود آورد ). ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

یکی از قانون گذاران آتن واز حکمای سبعه یونانی ( و. ۶۴٠- ف.۵۵۸ ق .م ). مردم آتن اصلاحات عمومی و ضروری را بعهده دانشمند ترین مرد شهر خود سولون واگذاستند . سولون نه تنها مردی دانا و آزموده وخوش ذوق بود بلکه در جنگ نیز پشت کار و همت نشان میداد او طبع شعر هم داشت و بهمین جهت یونانیان او را مهبط الهام خداوندان میدانستند . اصلاحات وی بسیار بود از: اداره حکومت شهر اصلاح امور قضایی ایجاد محکمه ای که اعضای آن بقید قرعه از میان همه مردمی که از حقوق اجتماعی بهره میبردند انتخاب میشدند انتحاب میشدند ( بدین ترتیب سازمانی آزاد بوجود آورد ) .
یکی از قانون گذاران آتن و از حکمای سبعه یونان متولد ۶۴٠ قمری میلادی متوفی ۵۵۸ قمری از میلاد

دانشنامه آزاد فارسی

سولون (ح ۶۳۸ـ۵۵۸ پ م)(Solon)
دولتمرد یونانی. در مقام یکی از قضات ارشد (ح ۵۹۴پ م)، همۀ وام هایی را که در گرو زمین یا آزادی بودند لغو کرد و با تجدیدنظر در قانون اساسی، دموکراسی آتن را پایه گذاری کرد. از حکمای سبعۀ یونان بود.