لغت نامه دهخدا سنگریز. [ س َ ] ( نف مرکب ) کسی که سنگ میاندازد و سنگ می ریزد. ( ناظم الاطباء ). || ( ن مف مرکب ) سنگسار. ( ناظم الاطباء ). کسی که سنگ بر آن ریخته باشند. ( آنندراج ) : گهی با چنان گوهر خانه خیزچو بوطالبی را کنی سنگ ریز.نظامی. || ( حامص مرکب ) ریزش سنگ. ( آنندراج ) : مگر چاره سازم در این سنگریزچو بیچاره از سنگ دارم گریز.نظامی ( از آنندراج ).